Welk potentieel heeft de PV -markt van Nigeria?
De studie toont aan dat Nigeria momenteel slechts 4 GW van geïnstalleerde capaciteit exploiteert uit fossiele faciliteiten voor het genereren van brandstof en waterkrachtvoorzieningen. Naar schatting moet het land om zijn 200 miljoen mensen volledig van stroom te voorzien, ongeveer 30 GW generatiecapaciteit installeren.
Volgens schattingen van het International Renewable Energy Agency (IRENA) zal de geïnstalleerde capaciteit van fotovoltaïsche systemen tegen het rooster in Nigeria slechts 33 MW zijn aangesloten op het rooster. Terwijl de fotovoltaïsche bestraling van het land varieert van 1,5 mwh/m² tot 2,2 mwh/m², waarom is Nigeria rijk aan fotovoltaïsche stroomopwekkingbronnen maar nog steeds beperkt door energiearmoede? Het International Renewable Energy Agency (IRENA) schat dat in 2050 faciliteiten voor het genereren van energie op basis van hernieuwbare energie kunnen voldoen aan 60% van de energiebehoeften van Nigeria.
Momenteel wordt 70% van de elektriciteit van Nigeria geleverd door fossiele brandstofcentrales, waarbij de meeste van de rest afkomstig zijn van waterkrachtcentrales. Vijf grote genererende bedrijven domineren het land, met het Nigeria Transmission Company, het enige transmissiebedrijf, verantwoordelijk voor de ontwikkeling, het onderhoud en de uitbreiding van het transmissienetwerk van het land.
Het elektriciteitsdistributiebedrijf van het land is volledig geprivatiseerd en elektriciteit geproduceerd door generatoren wordt verkocht aan de Nigerian Bulk Electricity Trading Company (NBET), de enige bulk elektriciteitshandelaar van het land. Distributiebedrijven kopen elektriciteit van generatoren door het ondertekenen van stroomaankoopovereenkomsten (PPA's) en verkopen aan consumenten door contracten toe te kennen. Deze structuur zorgt ervoor dat genererende bedrijven een gegarandeerde prijs voor elektriciteit ontvangen, wat er ook gebeurt. Maar er zijn enkele fundamentele problemen hiermee die ook de acceptatie van fotovoltaïscheïce hebben beïnvloed als onderdeel van de energiemix van Nigeria.
Winstgevendheid betreft
Nigeria besprak voor het eerst rond 2005 met rastergebonden faciliteiten voor hernieuwbare energie, toen het land het initiatief 'Vision 30:30:30' introduceerde. Het plan is bedoeld om het doel te bereiken om 32 GW aan stroomopwekkingsfaciliteiten te installeren tegen 2030, waarvan 9GW komt van faciliteiten voor het genereren van hernieuwbare energie, waaronder 5GW van fotovoltaïsche systemen.
Na meer dan 10 jaar hebben 14 fotovoltaïsche onafhankelijke stroomproducenten eindelijk de aanschaf van stroomaankopen getekend met de Nigerian Bulk Electricity Trading Company (NBET). De Nigeriaanse regering heeft sindsdien een feed-in tarief (FIT) geïntroduceerd om fotovoltaïscheën aantrekkelijker te maken voor beleggers. Interessant is dat geen van deze initiële PV -projecten werd gefinancierd vanwege beleidsonzekerheid en gebrek aan roosterinfrastructuur.
Een belangrijk probleem is dat de overheid eerder vastgestelde tarieven heeft omgedraaid om feed-in tarieven te verlagen, waardoor de dalende PV-modulekosten als reden worden geciteerd. Van de 14 PV IPP's in het land accepteerden slechts twee de verlaging van het feed-in tarief, terwijl de rest zei dat het feed-in tarief te laag was om te accepteren.
Het Nigerian Bulk Electricity Trading Company (NBET) vereist ook een gedeeltelijke risicogarantie, een overeenkomst tussen het bedrijf als offtaker en de financiële instelling. In wezen is het een garantie om meer liquiditeit te bieden aan de Nigerian Bulk Electricity Trading Company (NBET) als het contant geld nodig heeft, die de overheid moet verstrekken aan financiële entiteiten. Zonder deze garantie zullen PV IPP's geen financiële regeling kunnen bereiken. Maar tot nu toe heeft de overheid geen garanties gegeven, deels vanwege een gebrek aan vertrouwen in de elektriciteitsmarkt, en sommige financiële instellingen hebben nu aanbiedingen ingetrokken om garanties te bieden.
Uiteindelijk komt het gebrek aan vertrouwen van de kredietverstrekkers op de Nigeriaanse elektriciteitsmarkt ook voort uit fundamentele problemen met het net, vooral in termen van betrouwbaarheid en flexibiliteit. Dat is de reden waarom de meeste geldschieters en ontwikkelaars garanties nodig hebben om hun investeringen te beschermen, en een groot deel van de rasterinfrastructuur van Nigeria werkt niet betrouwbaar.
Het preferentiële beleid van de Nigeriaanse overheid voor fotovoltaïsche systemen en andere hernieuwbare energiebronnen vormen de basis voor het succes van de ontwikkeling van schone energie. Een strategie die kan worden overwogen, is om de overnamemarkt los te maken door bedrijven toe te staan elektriciteit rechtstreeks van elektriciteitsleveranciers te kopen. Dit verwijdert grotendeels de noodzaak van prijsregelgeving, waardoor degenen die het niet erg vinden om een premie te betalen voor stabiliteit en flexibiliteit om dit te doen. Dit verwijdert op zijn beurt veel van de complexe garanties die geldschieters nodig hebben om projecten te financieren en de liquiditeit te verbeteren.
Bovendien zijn het upgraden van rasterinfrastructuur en toenemende transmissiecapaciteit belangrijk, zodat meer PV -systemen kunnen worden aangesloten op het raster, waardoor de energiezekerheid wordt verbeterd. Ook hier spelen multilaterale ontwikkelingsbanken een belangrijke rol te spelen. Fossiele brandstofcentrales zijn met succes ontwikkeld en blijven werken vanwege risicogaranties die worden verstrekt door multilaterale ontwikkelingsbanken. Als deze kunnen worden uitgebreid tot de opkomende PV -markt in Nigeria, zal dit de ontwikkeling en acceptatie van PV -systemen vergroten.
Posttijd: augustus-18-2023
